در برخی از این تابوت‌ها حتی مقادیری زهر نیز قرار داده شده بود تا فرد در صورت لزوم خودش را خلاص کند. انواع دیگری از تابوت‌های ایمن با قاب‌های شیشه‌ای نیز ساخته شده بودند که در صورت زنده بودن و نفس کشیدن فرد بخار می‌گرفتند. برخی از تابوت‌ها لوله‌هایی داشتند که متصدیان گورستان هر روز آنها را بو می‌کردند تا از تجزیه‌ی جسد مطمئن شوند.
سرانجام، اون گفت: “من صد دلار به تو می پردازم!” و پول رو جلوی فروشنده نگه داشت.
این «خانه احضار» کذایی، که در آن پرون‌ها ماوراءالطبیعه را تجربه کردند، اخیراً توسط دو مالک جدید خریداری شده است.
Rastannameh
در سال ۱۹۶۲، ساکنان پورتلند ۷۵۰۰۰ دلار برای کمک به شهر در خرید و بازسازی آن اهدا کردند.
سال ۱۸۹۲ بود و کیت مورگان یک زن ۲۴ ساله بالغ و توانا بود. به گفته هتل بدنام کالیفرنیا، دل کورونادو، او در روز شکرگزاری به این استراحتگاه رفت. برخی می‌گویند که او هرگز از آنجا خارج نشد.
بعد از چند جلسه مشاوره با این خانم متوجه شدم که او به دليل وابستگی به پدر و کمرنگ شدن حضور عاطفی او در زندگی‌اش به طور ناخودآگاه به دنبال مردی است که بتواند همچون یک پدر به او تکیه کند. او همسرش را در جایگاه پدر قرار می‌داد و همین عامل باعث شده بود که بعد از مدتی با خود دچار تضادهایی شود و نتواند رابطه گرمي را با همسرش برقرار کند و حتی در رابطه زناشویی هم چار مشکل شده بود.
خواهرزاده وینچستر، ماریون، تمام دارایی‌های او را به ارث برد که بلافاصله آنها را به حراج گذاشت.
۱۱ داستان واقعی ارواح، از هتل «درخشش» تا «هورناک آمیتیویل»
هامفریس همچنین ادعا می‌کند که شواهدی از قربانی‌کردن آیینی و شیطان‌پرستی در زیر پلکان پیدا کرده است؛ جایی که گزارش شده، او در آنجا استخوان‌های کودکان را که با خنجر سوراخ شده‌اند، دیده است.
معروف‌تر از همه این مورد بود که استیون کینگ، نویسنده ژانر ترسناک، پس از یک شب وحشتناک در اتاق ۲۱۷ در اواسط دهه ۱۹۷۰، تشویق شد تا اساس فیلم نهایی کوبریک را بنویسد.
ما برای هم احترام زیادی قائل بودیم اما به چشم پسرعمو دخترعمو به هم نگاه می‌کردیم و اصرار بزرگ‌ترها هم نتوانست شوقی در ما ایجاد کند و تا همین الان هم حس زن و شوهری نسبت به هم نداریم.» پرسیدم آیا قبل از ازدواج به پدرهایتان گفتید که اصلا حس خاصی به هم ندارید؟ رامین پاسخ داد:«به آنها گفتیم ولی تصمیم‌شان را گرفته بودند. ما متعلق به قومیتی هستیم که پدران بسیاری از تصمیم‌ها را بدون در نظر گرفتن نظر بچه‌ها می‌گیرند و بچه‌ها قدرت ایستادن در برابر رای آنها را ندارند.
گفته می‌شد که قصد سارا وینچستر این بود که خانه‌ای بسازد که بتواند ارواح را گیج کرده و از او در برابر آنها محافظت کند. وینچستر هرگز نیت واقعی خود را برای این خانه تایید نکرد، اما معماران گفتند که در طول ساخت‌وساز، جلسات روزانه داشتند.
کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به وبسایت آریامگ می باشد. کپی برداری از مطالب سایت با ذکر نام آریامگ و لینک مستقیم بلا مانع است.
وحشت آمیتیویل: یک داستان واقعی ارواح ترسناک یا چیزی شوم تر؟